Historia parafii
Myśl powstania parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Żeroniach pojawiła się w 1927 r. Dziekan tuszyński ks. Józef Pełczyński w imieniu tutejszych mieszkańców i w oparciu o życzliwość dziedzica z Kociołek Janusza Łuszczewskiego - który ofiarował na rzecz przyszłej parafii 5 mórg ziemi, prosił Kurię Biskupią w Łodzi o rozpatrzenie tej sprawy i podjęcie decyzji utworzenia nowej parafii. Znaleźli się chętni ofiarodawcy ziemi pod nowy kościół i plebanię. Byli to mieszkańcy wioski Bleszyn: Antoni i Natalia Bernerowie oraz Stanisława i Leon Jarzębowscy. Ofiarowali oni 2 morgi piaszczystej ziemi przylegającej do gruntów żerońskich.
W 1928 r. zakupiono w Lubieniu nowy budynek wykonany z bali sosnowych, który został przeznaczony na plebanię. W tym samym roku rozpoczęto budowę kościoła, który budował wiejski cieśla Antoni Mielczarek z Wodzina, przy pomocy miejscowych cieśli i stolarzy. Był to kościół jednonawowy z drewna ofiarowanego przez gromadę Malewiec i ówczesnego właściciela majątku Rusociny p. Przedpełskiego. On też ufundował główny ołtarz do kościoła wykonany w pracowniach poznańskich. Pierwszym proboszczem został mianowany ks. Czesław Patrycy, który energicznie zabrał się do organizowania parafii. W dniu 6 sierpnia 1929 r. bp Wincenty Tymieniecki, ówczesny ordynariusz łódzki, podpisał dekret erekcyjny nowej parafii, a 11 sierpnia 1929 r. ks. prał. Stanisław Mirecki - dziekan pabianicki - dokonał poświęcenia nowego kościoła. Parafia zaczęła działać samodzielnie od dnia 15 sierpnia 1929 r. Patronami parafii zostali: Matka Boża Częstochowska, św. Teresa od Dzieciątka Jezus, a później św. Ignacy Loyola.
Pierwsi proboszczowie administrują parafią bardzo krótko: ks. Czesław Patrycy (1929-30), ks. Władysław Chojnacki (1930-33), ks. Jan Kasprowicz (1933-34). Wszyscy trzej zginęli później w obozie koncentracyjnym w Dachau. W 1934 r. proboszczem zostaje ks. Roch Łaski - dobry, solidny gospodarz i administrator. W 1936 r. dokupuje on 7, 5 morgi ziemi. Parafia posiada więc ogółem 14,5 mórg ziemi. W czasie II wojny światowej ksiądz proboszcz zostaje aresztowany i wywieziony do obozu w Dachau, a kościół został zamknięty i obrabowany.
W roku 1983 ks. Józef Stachniak przystąpił do budowy nowego kościoła. Został on zaprojektowany przez arch. inż. Macieja Zatorskiego i przypomina swoim stylem kościoły góralskie. Świątynia została ukończona w 1986 r. W 1985 r. została rozpoczęta budowa nowej plebanii. Kontynuacją rozpoczętych prac zajął się nowo mianowany w 1988 r. proboszcz ks. Jerzy Serwik. 27 sierpnia 1989 r., w czasie odpustu ku czci Matki Bożej Częstochowskiej, bp Władysław Ziółek poświęcił nową świątynię. Budowa plebanii, zagospodarowanie terenu wokół niej oraz prace uzupełniające ostateczny wizerunek kościoła zostały ukończone w 1994 r.